W filmie miała zagrać znana chińska aktorka Anita Mui. Zaakceptowała scenariusz i szykowała się do zdjęć, które w związku z jej chorobą miały być przełożone na początek roku 2004. Niestety, 30 grudnia Anita Mui zmarła. Reżyser postanowił nie wymieniać aktorki odtwarzającej jej postać (początkowo mówiło się o Michelle Yeoh), tylko tak przerobić scenariusz, aby tę postać z filmu usunąć. Zrobił to na znak szacunku dla Anity Mui. Ponadto jej nazwisko zostało wymienione w napisach końcowych ("In Memory of Anita Mui").
Przygotowując się do roli, Ziyi Zhang przez dwa miesiące mieszkała z niewidomą dziewczyną.
W trosce o zachodnią widownię, która mogła w początkowej scenie nie odróźnić Andy'ego Laua i Takeshi Kaneshiro ze względu na ich jednakowy ubiór, Yimou postanowił, że postać Kaneshiro będzie jadła orzechy.
Ilość śniegu na ubraniach aktorów podczas finałowej walki zmienia się drastycznie między ujęciami.
Muzyka wykonywana podczas sceny pojedynku przy bębnach nie reprezentuje klasycznego chińskiego stylu muzyki tamtej epoki.
Ilość krwi wypływającej z ust Mei w ostatniej scenie zmienia się między ujęciami.
Gdy Leo rzuca miskę fasoli w kierunku bębnów, jej zawartość rozsypuje się po podłodze. Jednak w następnym ujęciu już jej nie widać.
W scenie, w której Mei ma sztylet w klatce piersiowej, zmienia on swoją pozycję między ujęciami.
W ostatniej scenie pada śnieg i wieje silny wiatr, lecz stroje bohaterów się nie poruszają.
W wielu scenach ilość śniegu pokrywającego drzewa zmienia się diametralnie między ujęciami.
W scenie w lesie, zanim Jin i Mei zostają uwięzieni w bambusowych włóczniach, stoją przed setkami małych bambusowych ostrzy wbitych w ziemię. Chwilę później członkowie Latających Sztyletów zabijają żołnierzy siedzących na drzewach, a ci spadają na ziemię. Widać wtedy, że wszystkie ostrza zniknęły.
W trakcie końcowego pojedynku, w początkowej jego części, między ujęciami zmienia się sposób w jaki Jin i Leo trzymają swoje miecze. Najpierw trzymają je z dala od siebie, by w następnym ujęciu mieć je ze sobą skrzyżowane.
Gdy Mei znajduje się między dwoma bambusowymi drzewami i żołnierze rzucają w jej kierunku włócznie, widać, że dwie z nich wbijają się w drzewa. Gdy chwilę później Mei ześlizguje się na ziemię, po włóczniach nie ma już żadnego śladu.
Podczas walki z żołnierzami na polu pełnym kwiatów Jin zostaje ranny w swoje lewe udo, jednak gdy po skończonej walce zostawia Mei i rusza w las, utyka nie na lewą, ale na prawą nogę.
W scenie w bambusowym lesie, gdy Jin ratuje Mei i odpiera ataki żołnierzy, w pewnym momencie swym mieczem blokuje jednocześnie cztery ostrza skierowane w jego stronę. Widać, że jedno z ostrzy mija jego miecz i zmierza w jego stronę, jednak żołnierz wycofuje miecz do miejsca, gdzie zatrzymały się pozostałe ostrza.
Gdy Leo opuszcza kryjówkę Latających Sztyletów w celu dalszego szpiegowania armii, nie ma na głowie swego kapelusza, jednak w późniejszych scenach ma już go na sobie.
W scenie, w której Jin zawraca na koniu i decyduje się wracać do Mei jego koń jest jasnobrązowy, jednak w innych scenach jest ciemnobrązowy.
W scenie, w której Mei i Jin uciekają razem z aresztu w stronę lasu, niewidoma Mei, dotykając Jina, chce przekonać się, kto ją uratował. Widać wtedy, że Jin ma ze sobą łuk oraz 5 strzał, jednak gdy później ratuje Mei z rąk czterech żołnierzy, widać, że ma ze sobą więcej niż pięć strzał.
Scena w śniegu została nakręcona na Ukrainie, gdzie wyjątkowo wczesne opady (w październiku) wymusiły pewne modyfikacje scenariusza. Według reżysera zmiany te wyszły filmowi na dobre.
Film kręcono w Pekinie, Chongqing (Chiny), we Lwowie i w Parku Narodowym "Huculszczyzna" (Ukraina).
Yimou Zhang zaplanował ten film pod koniec lat 90. jako dopełnienie swojego innego filmu pt. "Hero" (2002).
W wersji filmu rozpowszechnianej w USA cyfrowo zminimalizowano ilość krwi.
Z wersji filmu rozpowszechnianej w Wielkiej Brytanii wycięto 18 sekund filmu (trzy upadki koni), by nie drażnić obrońców praw zwierząt.
Do zaśpiewania tytułowej piosenki w filmie Yimou Zhang wybrał Kathleen Battle, znaną na całym świecie operową diwę.
W 2005 roku film był oficjalnym kandydatem Chin do Oscara w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny.
Okres zdjęciowy trwał od 11 września do grudnia 2003 roku.